God Jul, Mutlu Noeller… Yirmi dördüncü yazı
Değerli İzleyici,
Bu blog mektup, anı, günce türü yazınsal metin sunuyor başından bu yana. Teke tek birisi değil iç içe işlenen metinler demek daha doğru olacak bunlara. Posta kutularının yeni yıl kartlarıyla dolduğu günler ve Noel simgelerinin ışıklı ortamı içindeyiz.
Bu kez Feryal Hanım’ın içten sesini işitiyoruz. Bu seste bir edebiyat metninde olması gereken öykü tadı, hem de günce ve anı tadı da var.
‘Mutlu Noeller’ dileği de Batı toplumlarında yaşayan insanlar için doğal bir sesleniştir. Hemen her gün birkaç kez komşulara ya da sokakta karşılaştığımız İsveçlilere ‘God Jul och Gott Nytt År’ diyoruz. Türkçedeki ‘İyi Noeller ve İyi Yıllar’ sizlere de bu dileklerle…
Sevgi, içtenlik…
Tekin SonMez
Stockholm, 24 Aralık 2009
Mutlu Noeller…
Artık asla kendine ait evinde yaşayamayacak olan yaşlı insanların, son zamanlarını geçirmekte oldukları yaşlılar evinin penceresinden dışarıya bakar. Bahçeye getirilip kırmızı ve sarı parlak toplarla süslenmiş noel ağacını seyrederken, bir zamanlar yuvasında eşi ve çocuklarıyla noel ağacının altındaki paketlerin açılması gözlerinde canlanır. Geçmiş noellerde çok sayıda ‘God Jul och Gott Nytt År’ yazılı noel kartı aldığını anımsar. Onları biriktirdiği kutuyu evinden ayrılırken ne yaptığını anımsamaya çalışır. Melankolik duygular içindedir. Küçük damlalar karşı konulmaz bir hızla gözlerinden süzülür.
Her yer bembeyaz, sessiz, sanki kar taneleri nazlı nazlı dans ediyor yere düşerken. Noel sabahı bir yakını gelip de kendisini dışarı çıkaracak diye yüreği hızla çarpan yaşlı insan, o gün, yaşlılar evine taşınmadan önce en son satın aldığı ve sadece özel günlerde giydiği döpiyesini ve kravat yakalı ipek bluzunu giyinir, ona yandan güzel bir fiyonk yapıp üzerine zafir taşlı broşunu takar. Saçlarına güzel bir tuvalet yapar, hatta biraz kırmızı ruj ile beyaz saçları ve mavi gözleri güzel uyum sağlar… eski günlerdeki gibi… torunları için görevliye aldırdığı hediye çekleri tekrar tekrar düzeltir ve onları güzel parlak bir çantanın içine özenle yerleştirir.
Oğluna ve gelinine ise daha büyük çekler almıştır, onları da düzeltir, kontrol eder.. ev için aldırdığı büyük yılbaşı çiçeğine bakar, solmuş yaprak varsa temizlemek için tek tek yapraklarına dokunur, jelatinini düzeltir. Sonra ayakkabılarına, çorabına elbisesine tekrar göz atarak tekerlekli sandalyesine dikkatlice oturup yılbaşı çiçeğini kucağına yerleştirir, ağır ağır ana kapıya doğru ilerler. Daha gelmelerine çok zaman vardır ama o kapıda öylece bekler, zaman onun için hem çok ağır geçer hem de çok hızlı. 
Bahçedeki kırmızı lame toplar, kar tanecikleri, cam objelerle süslü noel ağacına öyle bakar durur. Yorgun gözleri içeriden tazyik eden damlaları tutamaz artık… cebinden mendilini çıkarıp gözleri kızarmadan bu fırtınayı atlatmak için hafifçe bastırır göz kapaklarına. Güzel şeyler düşünmeye çalışır.
Bir uzun kuyruklu, siyah beyaz, sırtı mavi kuş iner karşı binanın bahçesindeki tüm yapraklarını dökmüş ama dalları bütünüyle salkım salkım kırmızı meyvelerle dolu ağacın dallarından… karlar aşağı düşer ağacın dallarından öbek öbek. 
Kuş yaşlılar evinin bahçesine girer, küçük zıplayışlarla gezinir gezinir, karda sıra sıra küçük küçük izler bırakır, sonra pırr havalanır ve gözden kaybolur.
Yaşlı kadın karşıdan mavi arabanın görünmesiyle irkilir. Tam da binanın kapısına park eden arabadan oğlu, gelini ve iki torunu inerler el sallayarak… çocuklar koşarak merdivenleri çıkarlar, binanın kapısı açılır ve babaannelerinin kollarına sarılırlar özlemle, sevgiyle, biraz da babaannelerinin onlara vereceği parlak torbaların merakıyla. 
Sonra oğul ve gelin anneyi sevgiyle öperler, özenle tekerlekli sandalyesi yaşlılar evinin geniş ana kapısından indirilir, arabaya yanaştırılır ve arka koltuklara oturmasına yardım edilir. Kapıları kapanır, araba hafif bir patenaj ile hareket eder ve yaşlılar evinin önü yine boş kalır.
Uzun kuyruklu, siyah beyaz, sırtı mavi kuş bahçeye doğru ağır ağır alçalarak iner, noel ağacının en tepesine konar, bu bir hareket verir noel ağacına, yaprakları sallanır, üzerinde biriken karlar toz gibi dağılarak aşağıdaki dalların üzerine düşer. Bir sonraki noeli göremeyecek olan ağaç, misafiri uzun kuyruklu siyah beyaz, sırtı mavi kuşun söylediği şarkıyla adeta dans eder… bu noel gününde yaşlı insanlarla dolu bu huzurlu ve dingin evin bahçesinde bulunmaktan, onların yakınlarıyla, 
dostlarıyla uzun zaman sonra bir araya gelmelerine tanık olmaktan duyduğu mutlulukla bütün dallarını hafifçe sallar, yemyeşil yapraklarla dolu dallarına tüy gibi hafifçe konan kar tanelerine merhaba der sevinçle…
Mutlu noeller size…
Feryal Özkale Sönmez
Stockholm 24 Aralık 2009
